Ze ontvluchtte in 1986 met haar ouders de burgeroorlog in Libanon, maar het land heeft haar nooit losgelaten. Sumeya Hamie was weer in Beiroet tijdens de explosie.
Na een rustige dag aan het zwembad van haar hotel aan Zaytouna Bay, de jachthaven van Beiroet, is de Nederlands-Libanese Sumeya Hamie (41) zich op dinsdag 4 augustus rond 18 uur aan het opfrissen voor het avondeten. Ze staat samen met haar zus en zoon uit het hotelraam te kijken als alles opeens begint te trillen en bewegen.
‘Het geluid dat we hoorden was niet van een aardbeving. Ik moest denken aan het holle geluid van een raket. Dat geluid ken ik nog van de oorlog.’ Dan volgt de enorme klap van de explosie. ‘Alles kwam over ons heen: de kozijnen, het plafond, glas. We hebben elkaars hand gepakt en zijn de hotelkamer uit gestormd. Het was een chaos.’
Hamie, eigenaresse van een beautyzaak in Roermond, had een bijzondere vakantie in Libanon voor ogen. Ze zou voor het eerst kennismaken met vrijwilligers van haar voedselproject, Containers of Love, waarmee ze is begonnen in de nasleep van de grootschalige demonstraties van oktober 2019. In Nederland stelt Hamie houdbare voedselpakketten samen, die vervolgens naar Libanon worden gestuurd. Jongeren ter plaatse delen de pakketten uit aan de armsten, meestal in de buitenwijken van Beiroet.
Die vrijwilligers krijgt ze deze keer niet te zien: ze behoren tot de velen die nu aan het puinruimen zijn. Er wordt ook nog naar vermisten gezocht. Twee neven van Hamie die in het havengebied werken, worden zaterdag levend gevonden.
‘Voor mij is dit niet nieuw, ik heb de oorlog in Libanon meegemaakt. Ik vind het heel erg voor de mensen die Libanon voor het eerst op deze manier zien.’
In 1986 vluchtte Hamie met haar ouders naar Nederland. De burgeroorlog in Libanon woedde toen al ruim tien jaar. Nog steeds voelt ze zich sterk verbonden met het land. Hoewel ze dus al ruim dertig jaar in Nederland woont, beschouwt ze Libanon als haar thuis, ‘zelfs met alle ellende en problemen’.
Hamie reist elk jaar naar Libanon voor een korte vakantie. Ook dit jaar, hoewel het land met drie crises kampt: naast de coronapandemie ook een politieke en een economische crisis.
‘Ik ben altijd heel betrokken geweest bij de Libanezen.’ Tijdens islamitische feestdagen doneert ze geld en vlees aan de armsten.
Na de demonstraties in oktober 2019 zag ze de situatie van meer mensen achteruitgaan. Ze wilde meer doen dan zo nu en dan uit eigen zak een kleine groep helpen. Ze besloot samen te gaan werken met jongeren die ze persoonlijk kende. ‘Ik vind het heel belangrijk om onafhankelijk hulp te verlenen. Dat is nu ook een veelgehoorde kreet: doneer geld aan onafhankelijke partijen.’
Tot nu toe zijn alle voedselpakketten in koffers naar Libanon verscheept. Eind augustus verwacht ze een hele container te vullen en te verschepen. Door de explosie is de haven van Beiroet daarbij geen optie meer. Alternatieven zijn de havens van Tripoli of Sidon, maar daar kent ze nog niemand.
De behoefte aan noodhulp is sinds dinsdag uiteraard toegenomen. Via Tikkie-linkjes en een GoFundMe-pagina zamelt Hamie nu geld in voor directe hulp, zoals het regelen van tijdelijke huisvesting voor mensen die dakloos zijn geworden. Hamie kan op steun uit haar persoonlijke netwerk rekenen. Nederlandse klanten en kennissen doneren geld, kleding en houdbaar voedsel. ‘Ze kennen mij al lang en vertrouwen me.’
Recente reacties